Bevrijdingsdag in Rutten

Rutten, 5 mei 2025 
80 jaar Vrijheid!  

Wat heerlijk dat de heren Weultjes en Terpstra vanochtend gewoon konden doen waar ze zin in hadden. Doen waar ze 
voor staan. Namelijk het Vrijheidsvuur helemaal vanuit Emmeloord al wandelend komen brengen. Als het goed is zijn ze onderweg niet aangehouden. Hoefden ze zich niet te legitimeren of te verstoppen. Ze konden gewoon doen wat ze wilden.  

Zo ook het bestuur van Dorpsbelang. Het is niet verboden om je te verenigen. Het is niet verboden om te vergaderen. We zijn in staat om te organiseren wat we willen.  En ook u mag hier gewoon staan. Er is geen verbod op samenscholing. Zo ook deze toespraak. Ik mag zeggen wat ik wil. En u mag het daar dan weer mee eens zijn of juist oneens. We worden niet gevangen gezet of van het leven beroofd. We hoeven niet achterom te kijken of mensen om ons heen te wantrouwen.  

Wat ontzettend fijn dat wij nu in deze vrijheid mogen leven. We mogen zijn wie we zijn en kunnen in grote mate doen wat we willen. Wat een ongekende luxe wat we inmiddels normaal vinden en in ons dagelijkse bestaan vanzelfsprekend 
vinden.  Je kunt echter niet spreken over vrijheid zonder ook deze onvrijheid te benoemen en begrijpen. Op deze bijzondere dag in een bijzonder jaar, namelijk we vieren dat de Tweede Wereldoorlog 80 jaar geleden ten einde 
kwam. En we herdenken de slachtoffers die daarbij vielen.  De Noordoostpolder, toen nog onder de naam Urkerland of 
het ‘Onderduikersparadijs’ werd bevrijd op 17 april 1945 en het duurde nog tot 5 mei 1945, dat we heel Nederland als 
‘Bevrijd’ konden verklaren. Een gebeurtenis die gevierd moet worden om te blijven benadrukken dat het niet vanzelfsprekend is. De littekens die de Tweede Wereldoorlog achterliet zijn 80 jaar later nog steeds voelbaar. Zelfs als we straks maar liefst 100 jaar verder zijn zal de impact van verwoesting zichtbaar en voelbaar zijn. 

Mijn dochter vind Geschiedenis maar saai. En dat snap ik ook wel. Maar in gesprekken probeer ik haar mee te nemen in dat ‘Vroeger’ eigenlijk nog steeds in het ‘nu’ is. Alles van vandaag is te herleiden naar gisteren… Gisteravond hebben we hier weer getuige van mogen zijn bij de lezing van de heer Goldfinger over hoe de oorlog ook bij de tweede, derde en ongetwijfeld ook een vierde en vijfde generatie grote impact maakt. En tal van actuele zaken, belangen, dreiging en oorlogen zijn alleen te begrijpen door weet te hebben van de geschiedenis. En zelfs met al die feiten, documenten, beeldmateriaal is men niet in staat om Vrijheid vanzelfsprekend te laten zijn. De beroemde uitspraak “Dit nooit weer…” blijkt vooralsnog te hoog gegrepen voor de mensheid. Wij vieren vandaag onze Vrijheid. Die hebben we onder andere te danken aan de Engelsen, Amerikanen, Canadezen, Polen en zelfs de Russen.  En terwijl we dit vieren is er op geringe vliegafstand onnoemelijke ellende in de Oekraine, heeft China de +Oeigoeren gedeporteerd naar werkkampen, worden 
journalisten en oppositie leden gevangen gezet in de vakantielanden Turkije en Egypte om maar een paar situaties 
te noemen. Wij vieren nu onze vrijheid. Maar met het grootste gemak kopen we die Iphone of boeken we de all-inclusive vakantie naar een van deze landen. En houden we deze machthebbers in het zadel. Ik niet anders hoor. Hypocrieter kan het niet als je echt over Vrijheid gaat nadenken. Vrijheid is eigenlijk best wel heel ingewikkeld… Maar aan de basis van Vrijheid liggen 3 zaken die het met hard werken mogelijk maken: Ten eerste. Zorgen dat er geen oorlog komt. De meest 
ingrijpende bedreiging van de vrijheid is natuurlijk die door oorlog en geweld. Maar vrijheid gaat niet alleen over oorlog 
en geweld. Een tweede randvoorwaarde is het leven in een open, vrije, democratische rechtsstaat. Een staat waarin ieder lid van de 10 gemeenschap juridische bescherming geniet en politieke rechten heeft – zoals kiesrecht en vrijheid van meningsuiting. Zo kunnen we allemaal deelnemen aan het democratische proces. Zo geven we vorm aan ons burgerschap en waarborgen we onze vrijheden en rechten. Het ligt vast in onze Grondwet, het is de basis van onze vrije samenleving.  De derde vorm van vrijheid is de persoonlijke, individuele vrijheid. De vrijheid om jezelf te zijn, om je talenten te ontplooien, je eigen keuzes te maken, te zijn wie je bent. Maar de vrijheid van het individu kent zijn grenzen. Wie alleen kijkt naar zijn eigen vrijheid, zal op enig moment zien dat dat niet voldoende is.  Wie wel eens een aflevering bekijkt van ‘De Rijdende Rechter’ ziet voorbeelden genoeg dat jouw vrijheid grenst aan mijn vrijheid en dat vraagt dus om verbinding, want we moeten afspraken maken over de afbakening van onze vrijheden, en dat vergt vervolgens dialoog. Begrip voor elkaar.  

Vrijheid raakt ons dus allemaal, ongeacht religieuze overtuiging, geslacht, seksuele voorkeur of afkomst. Dat is de 
boodschap die we elk jaar samen op 4 en 5 mei blijven herhalen. Niemand heeft het alleenrecht op de vrijheid, je moet het delen en dus ook opkomen voor elkaars vrijheden. We zullen er iets voor over moeten hebben en in mijn ogen

veel krachtiger onze nek uit moeten steken voor onze vrijheid. Het is in alle luxe teveel vanzelfsprekend geworden.  
Dat begint met erbij stil te staan, op een vrije feestdag. Tachtig jaar vrijheid vieren gaat namelijk niet vanzelf. Vrijheid 
moet je doorgeven en dat blijft hard werken. Elkaar daarin vinden en elkaar niet kwijtraken, solidair en rechtvaardig zijn, en daar ook wat voor over te hebben, is daarvoor belangrijker dan ooit.  Tracht om zo samen de tegenstellingen die er tussen ons bestaan te overbruggen, afstanden te dichten, en onze kennis van de geschiedenis te benutten om onwetendheid en onverschilligheid tegen te gaan. Oordeel niet te snel naar anderen. Achter elk verhaal zit een verhaal…

Mijn overtuiging is dat mensheid vaak in zijn handelen tegenstrijdig is. Maar ondanks dit gegeven zijn we gelukkig  ook in staat om af en toe bewust andere keuzes te maken. En om te beginnen in je eigen cirkel van invloed zorg te dragen 
voor een ander en respect te hebben voor andere zienswijzen en het gesprek aangaan.

Rest mij nogmaals de heren Weultjes en Terpstra hartelijk te danken voor het brengen van het Vrijheidsvuur. Het Bestuur van Dorpsbelang te bedanken voor de organisatie en u als aanwezige te bedanken voor uw aandacht en betrokkenheid. 
Ik wens u een hele fijne Vrije dag toe namens het Bestuur van Dorpsbelang. 

Marco Simmers 
Voorzitter Dorpsbelang