Eindelijk is het zover, we gaan naar Frankrijk.
Tettje en ik zijn met de camper naar het zuiden gereden, waar we op een camping in Malaucene staan. Dit dorp ligt aan de voet van de Kale Berg.
De camping ligt 1000m vanaf “Village du Depart”, dit is het vertrekpunt voor de beklimming. Alles opgezet en opgebouwd door vrijwilligers, kosten zijn door ons inschrijfgeld betaald. Er gaan op donderdag 13 juni zo’n 850 mensen lopend, sprintend en fietsend de berg op. Onder hen zijn ook patiënten met een ALS diagnose. De een is nog redelijk fit, de ander liggend op een brancard. Een ieder weet dat er geen hoop is op herstel. Erg aangrijpend.
Voor deze mensen hebben we met zijn allen allerlei acties opgezet. De teller staat op dit moment op €2.117,528.
Er wordt met dit geld onderzoek bekostigd. Ook kunnen patiënten met een specifieke wens een beroep op de ALS stichting doen.
Maandagavond gaan we Marije in Avignon van het TGV station halen. Een hele beleving als je op gegeven moment in de spits terechtkomt en volkomen verdwaald door een falend navigatie systeem. Het waren geen Bijbelteksten die toen uit mijn mond kwamen! Afijn uiteindelijk, met Marije, met de camper van 3,20m hoog terug naar de camping. Komen we een waarschuwingsbord van maximale hoogte 2,80m tegen. Je schrikt je lam als je even daarna tegen van die kunststof waarschuwingskettingen aanrijdt.
Gelukkig kan ik, ondanks de drukte, van rijbaan veranderen. Op dinsdag gaan de vrijwilligers die, op donderdag, alles in goede banen leiden de Mont Ventoux op. Ik ga stukje parcours verkennen op de racefiets. Bij een stijgingspercentage van 12% besef ik dat ik ondertussen 68 jaar ben en een te zwaar verzet op mijn fiets heb.
Terug in het dorp bij een fietsenzaak een ander verzet gekocht. Woensdag is Tettje jarig, Marije en ik hangen Sinterklaas vlaggetjes op. Marije gaat even hiken. Middags weer gefietst, de 12% is nu wel te verteren. Donderdag is de grote dag.
Allereerst vertrekken de malloten die de berg twee of drie keer opgaan, daarna de lopers waaronder Marije, dan de hardlopers en weer later alle fietsers. En nu mogen wij met onze gezonde lijven de berg op. Eigenlijk is deze sportieve prestatie het toetje. Dan besef je wat gezond zijn waard is.
Ik heb genoten van de klim, onderweg geweldige gesprekken gehad en bijzondere mensen ontmoet. Als je bij de finish opgewacht wordt door Tettje en Marije is dit een prachtig en emotioneel moment. Terwijl de dames op de bus wachten om weer naar beneden gebracht te worden, laat ik de zwaartekracht zijn werk doen en daal in recordtijd de berg af.
Beneden staat het bier koud en is er een prachtig afscheidsfeest georganiseerd. Hier wordt de tussenstand van de actie bekendgemaakt, we zijn er met zijn allen best wel trots op. Ook hier zijn patiënten bij aanwezig die net zo genieten van de live muziek als wij dat doen. Uiteindelijk hebben Marije en ik € 6004 bij elkaar gekregen. Wij zijn alle gulle gevers en sponsors dankbaar voor hun bijdrages.
Heel dankbaar!
Voor Catharina!